Week 42: Met de epoxy aan de slag

De epoxy cursus bleek zeer nuttig om meer van het materiaal zelf te leren en om handigheidjes aangereikt te krijgen. Ook heeft Erik meteen materialen kunnen bestellen, dus de schuur staat nu ook vol met spullen 😃. 

Het ziet er goed uit, al die losse houtdelen liggend op de schragen. Nu alle onderdelen zijn uitgetekend, gezaagd en geschuurd, kan Erik hierop ook een laag expoxy aanbrengen. Dat houdt in: eerst het hout schuren en vetvrij maken met een thinnner en daarna de epoxy mengen (hars en verharder) en pas daarna aanbrengen met een kwast. Snel werken, en vooral géén resten morsen, want die zitten voor de rest van zijn leven muurvast. 

Je kunt je moeilijk voorstellen dat dat spitse deel onderop de schragen de bodemplaat van één van de drijvers is. 

Veel onderdelen krijgen verbindingslatten. Enerzijds om de dunne platen hout stabieler te maken. Anderzijds voor de constructie, zodat de platen straks aan elkaar gezet kunnen worden. Hieronder de spiegels (de achterkanten) van de catamaran. Het grotere deel is een tussenschot.  

Ook de latten op de platen weer zorgvuldig in de epoxy gezet. Alles ligt klaar om nu echt te gaan bouwen. 

Week 41: Nu echt de vaart er in!

Tent klaar, materiaal klaar? Botenbouwer: bouwen maar! 😃

De afgelopen weken stonden in het teken van het uittekenen van de bootonderdelen op de platen hout en op de dikke balken, om deze daarna met cirkelzaag of met decoupeerzaag uit te zagen. Een heel nauwkeurig werk, waarbij het lezen van de tekeningen voor de catamaran Chat18 van Richard Woods, en het daarna uitvoeren, ook wel wat denkwerk vraagt.

Al met al veel onderdelen die straks met epoxylijm aan elkaar gelijmd moeten worden. Het is voor leken (de rest van het gezin dus) niet altijd thuis te brengen wat er precies is uitgezaagd, tot.... er warempel een herkenbare vorm als de achterkant van de boot zichtbaar is. Nou vooruit, die mag wel een tijdje in de eetkamer geparkeerd staan 👍. 

Om waterdicht te zijn moet de catamaran aan de buitenkant afgewerkt worden met een coating van epoxy. Epoxy wordt ook wel gebruikt om onderdelen aan elkaar te lijmen of gaten mee te vullen. Erik heeft er al het nodige over gelezen. "Het is een thermohardende kunststof die, eventueel aangevuld met glasvezels, toegepast wordt bij boten, omdat het licht en sterk is en bovendien weer- en waterbestendig." Okee. Het is dun en vloeibaar, en moet snel verwerkt worden. Maar hoe precies? Waar moet je op letten? 

Nu Erik al het zaagwerk heeft gedaan, kijkt hij uit naar de epoxy-cursus. 

Week 39: Een voortvarende voorbereiding

Erik heeft het helemaal uitgedacht. De zijtuin moet bouwplaats worden, zodat alle verloren uurtjes in de komende winter besteed kunnen worden aan zagen, lijmen, schuren en schilderen.

Om ruimte te maken verplaatsen we de tuinkast en snoeien we de klimop heel kort. De grote heesters moeten helaas naar de milieustraat, maar kleine plantjes krijgen een nieuwe plek. En op de plaats van het gras wordt de grond geëgaliseerd met latten met daarop grote houten, waterbestendige platen. Alles met één doel: een mooie werkplaats creëren om deze winter klussend door te komen.

Een stevige partytent van 6 bij 3 meter ("want die kunnen we daarna ook nog gebruiken") vult nu het lege deel van de tuin. Intussen worden kisten vol met gereedschap en ladingen hout gebracht. De plaatselijke bouwmaterialenhandel rijdt af en aan met dikke, lange balken en veel platen Bruynzeel hechthout. Hanny kijkt maar even niet naar de bankafschriften 😊. 

Klaar voor de klus!

Week 37: Het besluit is genomen

De laatste jaren kwam het steeds weer aan de orde. Houden we onze polyvalk op De Kager Plassen of gaan we voor iets anders? Een grotere boot? Of kopen we, om maar eens iets heel anders te noemen, een camper of een stacaravan? 

Water heeft een ongelooflijke aantrekkingskracht op Erik. Als kind leest hij de boeken van Joshua Slocum en James Wharram. Inmiddels kent hij bijna alle zeilboten en hun ontwerpen tot in detail. Weet alles van de Laser, de Kolibri en de Valk. En kruipt het bloed waar het niet gaan kan. 

Want Erik wil, in navolging van zijn vader, zijn eigen boot bouwen. Niet opgegroeid met zeilen en boten is Hanny minder enthousiast. Naast het heerlijke buitenzijn is het af en toe ook wel een spannende bezigheid. In de loop van de jaren hebben ze aardig wat incidenten meegemaakt en Hanny is er niet geruster op geworden. Van een gebroken stag op een drukke beroepsvaartroute tot een flinke laag water in de boot door onverwachte windkracht 7. Vooral het soms onrustige en instabiele varen is voor Hanny niet aantrekkelijk.

Vele gesprekken en vele opties later, is het besluit genomen. Een catamaran moet het worden. De Chat 18 van Richard Woods lijkt de ideale boot. Een vrij nieuw ontwerp, en .... in Nederland nog niet eerder gebouwd.