Week 51: Veel kleine klusjes, weinig zichtbaar resultaat

Na alle drukte van de afgelopen tijd (andere activiteiten dan 'catamaran') volgden deze week veel kleine, bijna onzichtbare klusjes. Lijmen van latten voor allerlei doeleinden, afschuinen van vloerdelen, in model schaven van een roerblad, latten plakken op de tussenschotten. Allemaal nodig voor de voortgang, maar het levert geen 'sexy' fotomateriaal op.

Toch eindigt de week best wel leuk: Erik maakt de vloeren in de kajuit en in de kuip. Zoals op de foto hieronder te zien is, is de bodem van de catamaran niet vlak, maar hij is gemaakt van twee plaatdelen die schuin op elkaar aansluiten. 
Daar zijn twee redenen voor:
1. Doordat de twee platen tegen elkaar gefixeerd zijn, kan de bodem  niet doorbuigen. En 2. Omdat deze bodem straks twintig centimeter boven water komt te hangen, en het water er tegenaan kan klotsen, geeft een bodem in lichte v-vorm minder herrie. 

Geen vlakke vloer dus, en dat is straks dan weer niet zo prettig om op te lopen. Een dunne plaat met afgeschuinde randen (zoals op de vierde foto) maakt de vloer mooi vlak. Deze 'topfloor' wordt op de schuine bodemplaten gelijmd en met epoxy afgewerkt. 

Een paar emmers water zorgen voor wat extra druk op het hout, voor een goede verlijming.

  

Als de randen dan binnenkort ook nog worden geplamuurd en met glasvezel worden afgewerkt, wordt het een heel keurig kajuitvloertje. Maar dat is werk voor de komende week..... 

We will be back in 2018! 🙂

Week 50: Sneeuw zorgt voor vertraging

Wat een start van de afgelopen week! Hoe vaak komt deze serieuze sneeuw nou voor in Nederland? Natuurlijk juist in de winter waarin je in een tentje naast het huis een bootje bouwt! 🌨☃️ 

De laag sneeuw op de tent werd dikker en dikker. Het is dan wel een stevige tent, maar door de zeker 15 cm dikke sneeuwlaag begon het tentdak behoorlijk door te hangen. Scheuren in het tentdoek, pakken sneeuw en plassen ontdooid water op een houten boot zijn geen goed vooruitzicht. Tijd om in actie te komen!

Met de bezem voorzichtig geprobeerd de sneeuwmassa op het tentdak in beweging te krijgen, maar deze bleef steken op de dichte struiken in het plantsoen naast het huis. Dus ook vanuit de struiken geprobeerd de sneeuw weg te schuiven. Was het allemaal een groot probleem? Nou nee, maar wel leuk om buiten te zijn 😅.

Zondag heeft Erik nog wel enige tijd kunnen werken aan het verder verstevigen van de constructie, met glasvezel en epoxy. Ook bleek de vloerplaat iets te lang en deze moest met de nieuwe multi-tool ingekort worden (met dank aan de Lidl voor het mooie gereedschap tegen leuke prijsjes).

Maar daarna werd het toch echt te koud en lagen de werkzaamheden deze week een beetje stil. Dat kwam dan weer wel goed uit, want er was ook tijd nodig voor de voorbereidingen van het '21 dinner' van Merlinde.🍴😍

Week 49: Klaar om te keren

Wat is er afgelopen week gedaan? Nadat de middenbalk en de dwarssteunbalk klaar waren werd het tijd voor het aanbrengen van de bodemplaten. Toen deze eenmaal bevestigd waren (ook weer met glasvezelband en epoxy) gaf dat een enorm wow-effect. 😱 Ineens keken we tegen de onderkant van een echte catamaran aan! En zo herkenbaar als boot! 

Anders dan de meeste verbindingen heeft Erik voor het bevestigen van de bodemplaten ook schroeven gebruikt. Dat is vooral nodig om de verbinding te fixeren tot de lijm hard is. Toch doet hij dat zo weinig mogelijk, want elk schroefgat is een potentiële plek waar vocht binnen kan komen, en dat kan natuurlijk weer gaan rotten. Voor de bodem is dit minder belangrijk, want er komt in de kuip ook nog een extra bodem.

De laatste dagen van de afgelopen week zijn besteed aan goed schuren en plamuren van de drijvers, want zaterdagmorgen staat het keren op de planning. 

Erik heeft de hulp weer ingeroepen van de stoere, sterke vrienden en buurmannen. Al die handen waren nodig, want de boot is inmiddels een stuk zwaarder geworden door met name de kielen.

Hij staat nu volledig op de beide kielen.

Regelmatig krijgen we de vraag "Waarom nou een catamaran?" Daar zijn meerdere redenen voor. Een catamaran is gemakkelijker te bouwen. In tegenstelling tot een boot met een 'enkele' romp is bij deze catamaran het hout niet meerdere kanten op gebogen. Ook heeft de Chat 18 een gedeeltelijke platte onderkant.

Een andere reden is dat een catamaran normaalgesproken niet schuin ligt als er veel wind in de zeilen komt. Dat is fijn, want Hanny is geen liefhebber van het onverwachte en zenuwachtige schuinliggen en 'schommelen' als de wind plotseling wegvalt. Van een catamaran mag verwacht worden dat hij stabieler zeilt.

En ten slotte is de leefruimte op deze catamaran, in verhouding tot de lengte van de boot, ruim.

Maar dat is de theorie 😊. Aangezien deze boot nog niet eerder gebouwd is, is het wel spannend of deze verwachtingen waargemaakt zullen worden...

Week 48: Veel sterke handen

Daar staat hij. Met tussenschotten en al, en wel een beetje een blokkendoos. Deze week was een spannende week, want de catamaran is omgedraaid. En hoe dat ging? Een fluitje van een cent! 😀

Erik had alle buren en vrienden gevraagd even een handje te helpen en negen man en één vrouw stonden die ochtend klaar. Met z'n allen moest het te doen zijn. De boot is op zich niet zwaar, maar gewoon een onhandig gevaarte. Een kleine 'instructie' vooraf was daarom zinvol.

Als eerste moest de partytent omhoog en op schragen geplaatst, de poten voor de zekerheid met lijmklemmen vastgezet. Door het omhoog brengen van de tent kwam er veel ruimte om te manoeuvreren. En toen kon de echte actie plaatsvinden.... 😱. Maar met al die hulp was het zo gepiept en konden we aan de koffie met warme appeltaart.

Meteen na het keren is Erik begonnen met het plaatsen van de middenbalk en de draagbalk. Deze gaan de kuip- en kajuitvloer dragen. Verder kwamen deze week de kielen aan de beurt: die zijn met glasvezel en epoxy aan de drijvers vastgemaakt en afgewerkt met een 'fillet', een soort kitnaad.

De bodemplaten zijn al gezaagd en het inmiddels bekende verhaal: glasvezel en epoxy zijn aangebracht. Alleen het glasvezel moet nog wat bijgesneden worden. 

Het is toch wel fijn dat er ook wat klussen in huis gedaan kunnen worden. Het wordt buiten inmiddels steeds kouder.... 

Week 47: Lomp

Nog één keer de hoogte van de tent meten. En nog één keer de draairuimte berekenen. Conclusie: het gaat nèt. Binnenkort moet de catamaran 180 graden gedraaid worden om aan de bodemplaat verder te kunnen werken. Dat omdraaien wordt een hele klus, want met alle verbindingen is de catamaran straks 5 meter 60 lang en 2 meter 50 breed. En draai zo'n gevaarte maar eens om in een partytent. Maar zover is het nog niet.

Afgelopen week kreeg Erik hulp van een 'ouwe rot' in het vak: zijn vader was reuze nieuwsgierig en wilde graag helpen. Met pa's uitgebreide ervaring van het zelf afbouwen van twee en een halve boot was die hulp welkom! Samen meten, uitdenken en zagen. Een mooi moment om vast te leggen.😍

Het resultaat van deze samenwerking was uitstekend. Maar de catamaran wordt er niet mooier op. Dat is voor Hanny wel wat verontrustend. De tussenschotten, die voor de verbinding tussen de drijvers zorgen, maken het nu een lomp gevaarte. Het lijkt wel een blokhut in plaats van een catamaran... 😱.

  
Erik blijft er heel rustig onder. Het gaat volgens hem helemaal goedkomen.

Week 46: Twee bijzondere objecten

Erik houdt een behoorlijk strakke planning aan, met een duidelijk doel voor ogen. In de introductie van deze blog staat dat hij over een jaar op De Kaag wil varen, maar eigenlijk glimlacht hij alleen maar bij die tekst 🙂. Wat de opleverdatum echt zal worden, laten we voorlopig maar even in het midden.

Die planning is wel belangrijk. Er zitten soms heel strikte verwerkingstijden tussen de diverse epoxylagen. De ene keer moet Erik 40 minuten wachten, waarna hij zonder treuzelen verder gaat met verwerken. Een andere keer zit er exact negen uur tussen. Dat hij ook wel eens op een zaterdagavond om 21.15 uur de tent in verdwijnt hoort er duidelijk bij.

Niet al het te bewerken hout is dun plaatmateriaal. Afwijkend van alles wat eerder verwerkt is, heeft Erik deze week aan twee bijzondere objecten gewerkt. Goed dat Merlindes slaapkamers door de week leeg staat 😏.

  

Drie balken op elkaar gelijmd, in vorm geschaafd, een hardhouten lat ter bescherming en de naden geplamuurd. En nog een keer geschaafd. En nog een keer geschuurd. En inmiddels ook nog een holling er in geschaafd om op de romp aan te sluiten. Wie weet wat deze twee dingen zijn, mag het zeggen. 

Naast het werk aan de twee kielen (want dat zijn het dus), zijn de twee drijvers deze week met grote lappen glasvezel bekleed en centimeter voor centimeter met epoxy gedept. De eerste van in totaal vijf lagen. 

Dat is grotendeels goed gegaan. Zoals Erik nu al zegt: "Als de boot straks klaar is, weet ik hoe het écht moet". 

Week 45: De boegplaat geeft de drijver vorm

Wat minder tijd deze weken, want we hadden in het weekend een feestje te vieren van opa & oma: 60 jaar getrouwd! Toch heeft Erik vorige week weer vooruitgang geboekt.

Jawel, ook de tweede drijver is nu heel zichtbaar. Na de stress van de omgekeerde bodemplaat is dit nu in één keer gelukt. Erik heeft inmiddels in beide drijvers het glasvezelband met daarop epoxy aangebracht. Dit zorgt voor een goede verbinding tussen de platen en maakt het waterdicht. Als je onderstaande foto aanklikt, kun je de glasvezelband goed zien. Ook de boegplaat is aangebracht en daarmee de voorkant gesloten. Wel een wauw-momentje: het wordt steeds meer een boot.

Het werd tijd om de drijvers om te draaien. Gaatjes en oneffenheden zijn geplamuurd. Daarna wéér schuren, vetvrij maken en een epoxylaag er op. En ook aan de buitenkant glasvezelband en epoxy er op deppen. 

Erik blijft geduldig doorgaan en dat is maar goed ook. De kans dat we straks zinken moet wel nihil zijn 😁.