Week 11-12: Plamuren, schuren en weer plamuren

Plamuren, schuren, epoxy. Plamuren, schuren en weer plamuren. Daar eindigden we vorige keer mee en dat is nog niet veranderd. Als Erik dat (rot)werk af heeft, is de boot klaar om afgelakt te worden met de verf. De gekozen verf is ook al binnen, maar het moet eerst ten minste 15°C worden.

Eriks vinger is al aardig hersteld. Het kwam wel goed uit dat de werkzaamheden op een laag pitje hebben gestaan. Dan is er ook tijd voor het regelen van andere belangrijke zaken. De elektrische langstaartmotor, met een losse accu er bovenop, is geleverd. Het was spannend of hij zou passen. Met een kleine aanpassing lijkt het te lukken. Ook de offertes van de zeilmaker en van de mastenmaker zijn ontvangen, maar waren behoorlijk aan de prijs. Misschien helemaal niet te duur, maar wel héél veel geld. Vooral de hoge kosten voor de mast had Erik niet verwacht en daarom is hij naar alternatieven gaan kijken.

Een tweedehands winkel in masten, zeilen en andere spullen in Egmond had wel mogelijkheden. Qua prijs voor de mast en voor de zeilen is het (voorlopig) een prima alternatief. Eénvierde van de offerteprijzen is het uitproberen waard. Qua kleur is het alleen wat minder fraai: de zeilen zijn een combinatie van fuchsia en paars en blauw en misschien zelfs geel 😂😂😂. Erik's lievelingskleuren! NOT. De zeilen komen van twee beachcats: het grootzeil van een Prindle en de fok van een Hobycat 21. Met Jaspers kleine Fiat 500 hebben ze de spullen opgehaald uit Egmond. Een lange trailer met de mast en de zeilen achter zo'n klein autootje. Géén gezicht 😀,

Het blijft een discussiepunt. Geld kun je natuurlijk maar één keer uitgeven, maar Hanny zet het af tegen al die uren en materialen die Erik er nu toch al in gestoken heeft om er zo'n prachtige boot van te maken.... zonde om het dan niet helemaal 'af' te maken. We gaan zien hoe het loopt.

Uit Engeland komen binnenkort de spullen voor de schootvoering, zoals overloop en blokken. Voor zowel het grootzeil als de fok. Als FedEx tenminste zin heeft om te leveren 🤔. Iedere keer krijgt Erik weer berichten dat de levering uitgesteld is. 

Regelmatig komen er mensen nog even kijken en dat is iedere keer gezellig. Steeds weer verbazing. "Jeetje, het is een echte boot geworden"!

En ook wordt deze blog veel gelezen. Er wordt zelfs gevraagd waar de nieuwste blog blijft: "Ik heb er toch niet eentje gemist?" Zo veel interesse is wel een leuke bijkomende factor bij dit project.

Week 10: Het einde van de bouwfase

De week eindigde minder positief dan hij begon. Vrijdagochtend een bezoekje aan de dokter in plaats van schuren aan de kajuit. Doe-het-zelvers overkomen vaak de vervelendste ongelukjes, en zo ook bij Erik. Het stuk hout dat geschaafd moest worden was lastig bereikbaar, en met zijn linkerhand schaafde Erik zijn vingertop eraf. 😱 Bloed, pijn, vetverband en een tetanus-prik💉, maar het lijkt inmiddels allemaal mee te vallen.

De verder best succesvolle week begon met het versterken van de verbindingen van de kajuitopbouw aan de buitenkant.  

Ook kwam Pa weer een dagje helpen. De kou was er de oorzaak van dat Erik zijn hulp een paar keer had moeten afzeggen, maar dinsdag hebben ze samen hard gewerkt aan het bekleden van de romp met epoxy. Daar moet nog een laag epoxyfiller op, zodat je het matje van de glasvezel niet meer ziet. Daarna hebben ze de maststeun op de kajuit gelijmd: dikke balken bovenop de kajuit, waar straks de mast op komt te staan.

Hierboven ziet het er nog lomp uit, maar aan de voorkant hebben de mannen mooie schuine panelen gemaakt om het netjes af te werken en het toont ook wat aero-dynamischer. 

Woensdag zijn we naar de HISWA geweest om onder andere naar elektrische motoren te kijken. Dat wordt een uitdaging in verband met de bevestiging: een catamaran vaart op twee drijvers en het middenstuk ligt enigszins boven het water, dus het moet in ieder geval een langstaartmotor zijn. Maar bovendien moet de hendel boven de achterkant van de boot uitkomen, en dat is ook lang niet bij elke motor het geval. Een geschikte motor uitkiezen, laten bezorgen en gewoon uittesten lijkt de beste optie. 

Ook hebben we nog een keer gekeken naar de kleur verf die op de boot komt. Op de beurs hadden ze iets grotere stalen dan het postzegelformaat in een flyer. Welke kleur het gaat worden? Dat is nog een verrassing, maar wij zijn, ook na het zien op de beurs, nog steeds blij met de keuze. Verder nog de mogelijkheden van flexibele zonnepanelen onderzocht, maar dat is gemakkelijker bedacht dan toegepast. Tot slot een zeilmaker gevraagd om een offerte. Al met al niet zulke grote spectaculaire nieuwigheden, maar toch wel wat gesprekken gehad waar je altijd weer je voordeel mee kan doen. 

Tot slot heeft hij het toegangsluik tot de kajuit uitgedacht en uitgewerkt (het doet straks ook dienst als tafel) en een mooi opbergvakje gemaakt. Op het voordek is een gat uitgezaagd voor een ruimte waar de lijnen en het anker bewaard kunnen worden. Hier komt een wit luik. En Erik heeft de helmstok mooi afgeschuind (en daar ging het dus mis!) 😒

Na al het schuurwerk nu alles stofvrij maken en nat afnemen, want komende week nog meer epoxy, glasvezelmatten, epoxyfiller, schuren, plamuren en weer schuren...... niet bepaald het leukste werk. Alles ter voorbereiding van de afwerking, het schilderen. 

Eigenlijk is het bouwen nu wel klaar. Een nieuwe mijlpaal én tegelijk een moment van verwondering.

Week 8-9: De catamaran krijgt een huisje

Even een week geen blog, en wat hebben we dan ineens veel te laten zien! Ondanks de vertraging en beperkingen door het weer is er veel zichtbaar resultaat. 

Buiten is het al een week zo'n -8°C 's nachts en overdag al een paar dagen niet boven de 0°C. Wie had verwacht dat het op dit moment zó koud zou zijn? Erik! Kijk maar in de blog van week 1-2! (Maar waarom hij daar nou zo overtuigd van was?)🤔

Twee weken geleden is Erik begonnen met de bouw van de kajuit. Hij heeft de panelen - midden in de kamer - op maat uitgetekend en op zijn werkkamer al in de epoxy gezet. Daarna moesten het dakpaneel en het voorpaneel tegelijkertijd gesteld en bevestigd worden. Een precisiewerkje, want het moet allemaal op elkaar aansluiten. Vervolgens kwamen de zijpanelen aan de beurt. Een extra band glasvezel en epoxy om te zorgen dat deze goed vastzit aan de romp. 

Daarna werden de dakplaten tussen het middenpaneel en de zijpanelen geplaatst. Ducttape houdt het paneel nog even op zijn plaats, zodat Erik de epoxylijm kan aanbrengen tot deze weer kei- en keihard is. Eventueel overstekende randjes worden straks weggeschuurd met de schuurmachine. 

De buitenkant van de kajuit is nu bijna dicht. Erik gebruikt het grote zeil om de kajuit een beetje in te pakken. Af en toe het elektrische kacheltje aan houdt het daar redelijk op temperatuur, zodat hij door kan werken. Ook de plamuur heeft een minimumtemperatuur nodig om te drogen. Goed dat onze zonnepanelen deze dagen ook als een tierelier gaan.....🌞🌞🌞.

Na het plamuren van de buitenkant weer schuren en volledig glad maken. 

En dan komt er wel een uitdaging: de laatste platen op maat maken om de kajuit te sluiten. Een heel lastige klus met veel heel voorzichtig zaag- en schuurwerk, want deze twee panelen zijn niet vlak, ze lopen wat krom. Met ducttape blijven de panelen op zijn plaats tot de epoxylijm droog is. Passen en meten, en toch weer gelukt! 

Een bijzonder gezicht, de kajuit die nu helemaal gesloten is. Dus zó wordt het 'huisje' van deze catamaran! 

Ook binnen in de kajuit is het nu overal keurig afgewerkt. Beplakt met glasvezelband, geplamuurd waar nodig en netjes vlak geschuurd. Schilderklaar!

En dan komt het spannendste moment in deze fase 😱. Het uitzagen van de raampjes. Ook dit is heel nauwkeurig werk, want je ziet elke afwijking onmiddellijk. Maar jééééé...... wat wordt het mooi!!!! 

Als het komende week weer wat warmer wordt, moet eerst nog een serie werkzaamheden volgen om de buitenkant van de kajuit sterk te maken, met lagen epoxy en glasvezelband. 

Intussen is er een 3,60 m lange plaat plexiglas voor de raampjes gebracht en die staat natuurlijk weer midden in de kamer...😅.

Goed nieuws is ook dat Erik een nieuwe ligplaats heeft kunnen vinden. Niet meer bij onze vertrouwde jachthaven Zonnekamp in Warmond, maar bij een boer in de richting van Sassenheim. We zijn benieuwd!

De komende weken gaat de aandacht naar het bestellen van de mast, de zeilen en de motor. Volgende week eerst maar eens naar de HISWA! Altijd leuk.